Wspomnienia

Wanda Leszczyńska – pracownik Biblioteki Pedagogicznej w Ostrołęce filii w Makowie Mazowieckim w latach 1972 – 1993, od 1973 r. kierownik tej placówki. Wcześniej nauczycielka nauczania początkowego i języka polskiego. Przeszkolenie bibliotekarskie zdobyła kończąc Studium Specjalne w Olsztynie. W 1983 r. ukończyła studia bibliotekarskie magisterskie na WSP w Olsztynie. Od 1990 była doradcą metodycznym nauczycieli bibliotekarzy szkolnych. W 1993 r. odeszła na emeryturę. Mieszka w Makowie Maz.

Do roku 1975 biblioteki pedagogiczne powiatowe podlegały merytorycznie Wojewódzkiej Bibliotece Pedagogicznej w Warszawie. Tam spotykałam się na naradach z ówczesną dyrektor Biblioteki Pedagogicznej Powiatowej w Ostrołęce p. Marią Kruczyk.

Wspomnienia

Jadwiga Markowska – pracownik Biblioteki Pedagogicznej w latach 1977-1991, kierownik czytelni od 1981r.  Wcześniej nauczycielka języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 2. Przeszkolenie bibliotekarskie zdobyła w 1983 r. W roku 1991 odeszła na emeryturę. Mieszka w Ostrołęce.

W Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Ostrołęce przepracowałam 11 lat na pełnym etacie jako nauczyciel bibliotekarz oraz 3 lata w wymiarze 3/4 etatu będąc już na emeryturze. Pracę rozpoczęłam 1 grudnia 1977r. przechodząc ze Szkoły Podstawowej nr 2   Ostrołęce, gdzie byłam nauczycielką języka polskiego.

Biblioteka wówczas mieściła się w starym szpitalu przy ulicy Szpitalnej. Warunki lokalowe były bardzo ciężkie wręcz prymitywne. Budynek przypominał ruinę. Brak kanalizacji, wodociągu. Ogrzewanie zajmowanych pomieszczeń stanowiły piece akumulacyjne, które z powodu przestarzałej instalacji elektrycznej bardzo często przestawały działać. Wzywani byli odpowiedni fachowcy, aby to źródło grzewcze mogło działać. Kończąc pracę o godz. 18.00 dyżurująca bibliotekarka musiała pamiętać o odłączeniu pieców od sieci, aby zachować w ten sposób bezpieczeństwo. Aby zagotować wodę na herbatę lub kawę, umyć szklanki czy ręce musiałyśmy wcześniej przynieść w wiadrach wodę z budynku usytuowanego przy ul. T. Kościuszki, w którym mieściły się biura niektórych wydziałów milicji obywatelskiej. W tym budynku korzystałyśmy również nie tylko z wody, ale i urządzeń sanitarnych. Z powodu nielegalnego pobierania wody i użytkowania ubikacji nie spotkały nas ze strony właścicieli żadne nieprzyjemne zajścia. Najwyraźniej rozumieli naszą sytuację i związane z tym potrzeby. Wielu pracowników milicji, bądź ich dzieci, studiowało na różnych uczelniach często na kierunkach pedagogicznych, psychologicznych, resocjalizacji, więc na zasadzie dobrego sąsiedztwa byli naszymi czytelnikami. Starałyśmy się w sposób profesjonalny i życzliwy zaspokoić ich potrzeby czytelnicze.

Wspomnienia

Eugeniusz Nałęcz - wicekurator oświaty i wychowania, wicewojewoda ostrołęcki, aktywny czytelnik Biblioteki Pedagogicznej w Ostrołęce

Jeszcze przed 1 czerwca 1975 r., dniem utworzenia nowych województw, ostrołęcki księgozbiór pedagogiczny został usunięty z kamienicy na rogu ulic Świętokrzyskiej i Kościuszki; złożono go w mniejszej sali siedziby władz Związku Nauczycielstwa Polskiego, w pryzmy pod ścianami, bacząc by można było korzystać z tego lokum na narady czy konferencje. Do zwolnionych pomieszczeń wprowadzili się urzędnicy Wojewódzkiego Komitetu Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego; polityka łatwo wygrywa z kulturą i oświatą.

Pierwsza dyrektor Wojewódzkiej Biblioteki Pedagogicznej, mgr Wanda Załuska – Macewicz urzędowała w części zrujnowanego starego szpitala, mieszczącego się naprzeciwko Fary; zdeponowano tam również kilka tysięcy woluminów.