Dla małego dziecka ojczyzną jest to co bliskie i znajome - dom, podwórko. Wynika to z jego właściwości poznawczych. Z czasem dziecko styka się coraz szerszymi społecznymi kręgami. Mała ojczyzna, region, kraj są to kolejne etapy edukacji społecznej. Jak ma przebiegać edukacja dziecka w tej sferze? Na to pytanie stara się odpowiedzieć na łamach miesięcznika "Wychowanie w Przedszkolu" Krystyna Kamińska. [Krystyna Kamińska : Edukacja społeczna dziecka. Wychowanie w Przedszkolu. - 2005, nr 4, s. 4-10]

W krajach Unii Europejskiej już na poziomie elementarnym edukacja przebiega w kierunku wychowania "małego Europejczyka" świadomego własnych korzeni, zachowującego własną tożsamość narodową. Zdaniem autorki "wyposażenie małych dzieci w odpowiednią wiedzę i umiejętność przystosowania się do życia w integrującej się Europie ma im ułatwić afirmację własnych wartości w obliczu wyzwań współczesności, które stoją przed większością państw naszego kontynentu"'. [Tamże, s. 4] Krystyna Kamińska charakteryzuje środowiska społeczne oraz opisuje sposoby ich animacji, czyli kierunki, metody lub techniki podjętych działań. Trafna jest konkluzja autorki, że "edukacja społeczna - to wyjście poza tradycyjne obszary praktyki szkolnej, to edukacja, w której współuczestniczą placówki oświatowe, rodzina a także wspólnota lokalna wraz przedstawicielami demokratycznie wybranej władzy". [Tamże, s. 10]

Na kolejnych stronach "Wychowania w Przedszkolu" nr 4/2005 znajdują się praktyczne propozycje metodyczne edukacji regionalnej. W artykule pt. "Pałuki - moja mała ojczyzna" Jolanta Storzyńska dzieli się swoimi doświadczeniami zapoznawania dzieci w wieku przedszkolnym ze swoją małą ojczyzną [Jolanta Storzyńska : Pałuki - moja mała ojczyzna. Wychowanie w Przedszkolu. - 2005, nr 4, s. 26-28]. Natomiast Renata Wiśniewska opisuje swoje metody pracy w trakcie przybliżania dzieciom słowa "ojczyzna". Scenariusz zajęć może być pomocny nauczycielkom przedszkoli. [ Renata Wiśniewska : Ojczyzna to Polska, to rzeka, to las� Wychowanie w Przedszkolu. - 2005, nr 4, s. 29-31]

Uzupełnieniem tekstów o tematyce regionalnej jest wiersz Janiny Porazińskiej pt. "Wycinanki". Opracowany w formie krótkiej inscenizacji może być zachętą do wesołej zabawy, liczenia, a jednocześnie poznawania sztuki ludowej.[ Janina Porazińska // Wychowanie w Przedszkolu. - 2005, nr 4, s. 36-38].

Nauczyciele nauczania początkowego w numerze 4/2005 miesięcznika "Życie Szkoły" znajdą interesującą propozycję wykorzystania ogrodu działkowego w edukacji ekologicznej. [Krystyna Drewnicka : Ogród działkowy. Życie Szkoły. - 2005, nr 4, s. 10-18]. Krystyna Drewnicka miejscem edukacji ekologicznej uczyniła zielony i piękny ogród. Dzieci obserwują zjawiska przyrodnicze, dowiadują się jakie prace wykonywane są przez właścicieli działek w zależności od pór roku, następnie dokumentują te informacje. Autorka prezentuje swój program "Ogród działkowy jako teren edukacji ekologicznej" oraz opisuje jak przebiegała jego realizacja.

Dzieci z niższych klas szkoły podstawowej wykazują ogromne zainteresowanie sprawami przyrody. Chcą ją poznać, chronić i czerpać z jej uroków. Wycieczki i zielone szkoły są doskonałymi sposobami powszechnej edukacji w terenie.
Monika Królikowska i Marzena Górecka zaprezentowały swój program krajoznawczo ekologiczny "Przyjaciel przyrody"[ Monika Królikowska i Marzena Górecka: Przyjaciel przyrody. Życie Szkoły. - 2005, nr 4, s. 34-42]. Według autorek "zajęcia ujęte w formie ćwiczeń, obserwacji i zabawy pomagają również w przyswajaniu zagadnień społecznych oraz zachęcają dzieci do wyrażania swoich uczuć i emocji w pracach plastycznych, co sprzyja rozwojowi ich osobowości, poczuciu piękna i estetyki". [Tamże, s. 34]

W numerze 4/2005 "Życia Szkoły" czytelnicy znajdą również propozycje ciekawych form pracy: konkursu "Eko-Asy", inscenizacji "Chodźmy do lasu", quizu ekologicznego dla klas I-III, scenariusza wycieczki do lasu.