Czasopismo “Terapia : uzależnienia i współuzależnienia” wydawane jest przez Agencję Rozwiązywania Problemów Alkoholowych oraz Fundację “Zdrowie-Trzeźwość”.

Na stronie internetowej czasopisma czytamy, że “głównym celem pisma jest wspomaganie rozwoju zawodowego psychoterapeutów pracujących z osobami uzależnionymi od alkoholu, narkotyków oraz innych uzależnień” . Adresatami periodyku są: profesjonaliści zajmujący się leczeniem uzależnień, lekarze i pielęgniarki, animatorzy lokalnych systemów rozwiązywania problemów alkoholowych, politycy, służby społeczne, władze samorządowe, studenci nauk społecznych i medycyny.

W numerze 5/2012 dwumiesięcznika polecam artykuł Leszka Sagadyna pt.” Specyfika relacji terapeutycznej u osób uzależnionych od hazardu”. Autor wspomina początki leczenia hazardu patologicznego w Polsce. Terapią osób uzależnionych od hazardu zajmowały się wówczas placówki leczenia uzależnień, gdzie stosowano te same metody i procedury wykorzystywane do leczenia uzależnień substancjonalnych¹. Podobnie jest i dziś - jednak niepowodzenia w terapii spowodowały, że część ośrodków i niektórzy terapeuci zaczęli poszukiwać nowych doświadczeń i skutecznych metod oddziaływań. Leszek Sagadyn przedstawia najważniejsze “wymiary” relacji terapeutycznej oraz charakteryzuje osobowość osób uzależnionych od hazardu - są to osobowości narcystyczne, o wysokiej impulsywności, chwiejne emocjonalnie, o niskiej samoocenie. Nawiązanie dobrej relacji terapeutycznej jest środkiem niezbędnym do realizacji celów terapeutycznych. Wymaga to jednak od terapeuty wysokich kwalifikacji i odporności na frustrację.

Anna Prokop w artykule pt.”Kobiety doskonałe” porusza problem alkoholizmu kobiet wysokofunkcjonujących ². Są to kobiety sukcesu, zajmujące stanowiska kierownicze i decyzyjne. Przyzwyczajone do osiągania zamierzonych celów i kierujące się w swoim życiu mottem “nie ma rzeczy niemożliwych, nie ma barier” nie mogą pogodzić się ze swoją słabością i uzależnieniem. Takie kobiety nie chcą przyznać się do porażki w kwestii kontrolowania picia. Są zadbane, dobrze wykształcone, znają języki. Uzależniają się jakby niechcący, tak przy okazji. Według autorki pacjentkom, które trafiły na terapię należy uzmysłowić, że mogą osiągnąć sukces i wyjść z nałogu tylko wtedy, kiedy w kwestii picia ogłoszą bezsilność.

W artykule pt.”Uzależnienia behawioralne” Ryszard Romaniuk porusza problem uzależnienia od naturalnych nagród, natomiast Piotr Szczurkiewicz pisze o „Dobrym zakończeniu terapii”³.

Dwumiesięcznik „Niebieska Linia” poświęcony jest problematyce przemocy. W numerze 4/2012 zachęcam do lektury artykułu Justyny Rzytki-Sroki pt.” „Rodzic jako ofiara przemocy”⁴. Autorka przytacza dane pochodzące z rozmów telefonicznych poradni Warszawska Niebieska Linia. Analizie poddano ponad 11 tys. Rozmów, z czego zaledwie 7,3 % dotyczyło przemocy ze strony dzieci. Rodzice nie informują o przemocy ze strony własnych dzieci, ponieważ nie chcą przyznać się do porażki w wychowaniu i swojej bezsilności.

---

¹ Sagadyn L. : Specyfika relacji terapeutycznej u osób uzależnionych od hazardu. Terapia : uzależnienia i współuzależnienia. – 2012, nr 5, s. 9-11
² Prokop A.: Kobiety doskonałe. Terapia : uzależnienia i współuzależnienia. – 2012, nr 5, s. 25-27
³ Romaniuk R.: Uzależnienia behawioralne. Terapia : uzależnienia i współuzależnienia. – 2012, nr 5, s. 17-19 ; Szczurkiewicz P.: Dobre zakończenie terapii. Terapia : uzależnienia i współuzależnienia. – 2012, nr 5, s. 5-8
⁴ Rzytki-Sroka J.: Rodzic jako ofiara przemocy. Niebieska Linia. – 2012, nr 4, s. 4-6
⁵ Marciniec I.: Alkohol i przemoc – gra bez zwycięzców. Niebieska Linia. – 2012, nr 4, s.20-23
⁶ Conroy P.: Świadomość społeczna w kwestii przemocy domowej. Niebieska Linia. – 2012, nr 4, s.14-17