Wśród różnorodnej oferty prenumerowanych czasopism w Czytelni Biblioteki Pedagogicznej zainteresowani czytelnicy znajdą periodyki poświęcone edukacji integracyjnej, szkolnictwu specjalnemu oraz rewalidacji dzieci i młodzieży niepełnosprawnej.

Czasopismo "Rewalidacja" wydawane jest przez Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej w Warszawie. W ciągu roku ukazują się dwa zeszyty pisma. "Rewalidacja" jest czasopismem przeznaczonym dla nauczycieli i terapeutów. Zamieszczane są tu przede wszystkim artykuły tych osób, którym udało się "odnaleźć klucz otwierający bramę, za którą samotnie żyło dziecko autystyczne, głęboko upośledzone umysłowo lub inne ze złożoną głęboką niepełnosprawnością".¹ [¹Rewalidacja.- 2001, nr 2(10), s. 2]

Numer 2(10)/2001 "Rewalidacji" otwiera artykuł Zbigniewa Bregiera pt. "Maćka stymulacji somatycznej i nie tylko - ciąg dalszy".² [²Bregier Zbigniew: Maćka stymulacji somatycznej - i nie tylko - ciąg dalszy. Rewalidacja.- 2001, nr 2 (10), s.3-21] Artykuł ten stanowi podsumowanie kilkuletniej pracy autora z chłopcem wielorako niepełnosprawnym, którego uszkodzony mózg nie gwarantował większych efektów oddziaływań terapeutycznych. Artykuł napisany fachowym, lakonicznym językiem kinezyterapii stanowi jednocześnie pełen żywych emocji opis spotkania terapeuty i chłopca głęboko upośledzonego umysłowo. Część pierwsza artykułu zamieszczona jest w numerze 2 (6)/1999 "Rewalidacji".

Biblioteka Pedagogiczna posiada wszystkie roczniki “Rewalidacji” (od 1997 r.).

Wdrażana obecnie reforma systemu szkolnictwa wprowadza również zmiany w kształceniu uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Znacznie wzrasta ranga nauczania integracyjnego, wczesnego wspomagania rozwoju dziecka, inna jest struktura szkolnictwa, powstają gimnazja specjalne. O tym wszystkim stara się na bieżąco informować dwumiesięcznik “Szkoła Specjalna”. Czasopismo służy pomocą wszystkim nauczycielom, wychowawcom i terapeutom dzieci z niepełnosprawnościami w udoskonalaniu metod pracy, w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych, w popularyzowaniu problematyki wszystkich subdyscyplin pedagogiki specjalnej. Spełnia również ważną rolę naukową poprzez upowszechnianie wyników badań. Jest pismem integrującym środowisko pedagogów specjalnych przez umożliwienie wymiany doświadczeń, dyskusje i polemiki.

Wydawcą czasopisma jest Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.

W numerze 1 z 2002 Redakcja akcentuje problemy związane z nauczaniem języka obcego w szkołach dla dzieci ze złożoną niepełnosprawnością i z upośledzeniem umysłowym. Wprowadzenie języka obcego do programów szkół specjalnych wywołało wiele emocji i dyskusji.

Tej problematyce poświęcony jest artykuł Agnieszki Pelczarskiej pt."Nauczanie języka obcego w gimnazjum specjalnym".³ [³Pelczarska Agnieszka: Nauczanie języka obcego w gimnazjum specjalnym. Szkoła Specjalna, 2002, nr 1, s. 29-37] Autorka omawia sytuację szczególnie złożoną, ponieważ wszyscy uczniowie są upośledzeni umysłowo i niewidomi, ponadto każdy z nich ma jeszcze dodatkowe utrudnienia, np. padaczkę, poważne trudności w porozumiewaniu się, mózgowe porażenie dziecięce. Agnieszka Pelczarska sama będąc osobą niewidomą musiała sprostać wielu problemom. Autorka dzieli się swoimi doświadczeniami przy wyborze programu nauczania i podręcznika. Na koniec stwierdza: "Dzieci w klasach specjalnych zostały objęte nauczaniem języka obcego po raz pierwszy. Postawieni przed tak trudnym zadaniem nauczyciele nie wiedzą jak mu sprostać. Nieznajomość problematyki pracy z dziećmi z klasy specjalnej, a także brak orientacji w ich możliwościach intelektualnych, budzą u nauczycieli naturalny opór i dlatego lękają się oni pracy z takimi dziećmi".⁴ [⁴Tamże, s.29]